بیماری پژمردگی قهوه

بیماری

تیمی از دانشمندان از جمله محققانی از کالج سلطنتی لندن (Imperial College London)، دانشگاه آکسفورد  (University of Oxford) و مؤسسه CABI دریافتند که عامل بیماری‌زای قارچی گیاه قهوه «Fusarium xylarioides» تهدیدی جدی برای تولید قهوه و اقتصاد میلیون‌ها خانوار در منطقه آفریقای زیر صحرا ( جنوب صحرا) محسوب می‌شود. این تحقیق به یافته‌های قبلی مبنی بر اینکه «F. xylarioides» شامل جمعیت‌های مختلف وابسته به میزبان‌های خاص است، اعتبار بیشتری می‌بخشد.

قهوه به عنوان منبع اصلی درآمد برای بیش از ۱۲ میلیون خانوار در آفریقا شناخته می‌شود و در بسیاری از کشورهای این قاره بخش مهمی از درآمد مالیاتی را تشکیل می‌دهد. به عنوان نمونه، صادرات قهوه برای اتیوپی سالانه ارزشی معادل ۷۶۲.۸ میلیون دلار به همراه دارد. با این حال، از دهه ۱۹۲۰ تاکنون، شیوع‌ مکرر بیماری پژمردگی قهوه به طور جدی بر بازده کشاورزی و درآمد کشاورزان از تولید قهوه در بخش‌هایی از شرق و مرکز آفریقا تأثیر گذاشته است.

به منظور شناسایی فرآیند تکاملی تکرار این بیماری، دانشمندان ژنوم ۱۳ سویه تاریخی «F. xylarioides» از مجموعه کشت CABI را که طی شش دهه گردآوری شده بود، مقایسه کردند.

دکتر لیلی پک (Dr. Lily Peck)

از کالج سلطنتی لندن تأکید کرده که برای بهبود مدیریت بیماری‌های قارچی مانند «F. xylarioides» فهم ساختار ژنتیکی و پتانسیل تکاملی آن‌ها حیاتی است. وی افزود: «ما کشف کردیم که «F. xylarioides» حداقل شامل چهار سلاله مجزا است که یکی مربوط به عربیکا، یکی به روبوستا و دو سلاله تاریخی دیگر که از گونه‌های مختلف قهوه جدا شده بودند.»

بیماری

این تحقیق نشان داد که حضور و عدم حضور نواحی بزرگ ژنومی در این سلاله‌ها، نشان‌دهنده انتقال افقی ژن‌های خاصی است که نقش مهمی در موفقیت عفونت و تعیین میزبان دارند.

دکتر پک همچنین متذکر شد که انتقال‌های متعدد ژنتیکی به جمعیت‌های «F. xylarioides» با بخش‌هایی از کروموزوم بیماری‌زایی «Fusarium oxysporum» تطابق داشتند که حاوی تعداد زیادی ژن‌های مؤثر بر سلول‌های گیاهی و توالی‌های قابل انتقال DNA بود که به “ژن‌های پرشی” معروف‌اند. این توالی‌های ژنتیکی در طیف وسیعی از موجودات شامل باکتری‌ها، مخمرها، انسان‌ها، موش‌ها، مگس‌های میوه و قورباغه‌ها یافت می‌شوند.

پژوهشگران تأکید کردند که انتقال ماده ژنتیکی بین «F. xylarioides» و «F. oxysporum» می‌تواند به افزایش توانایی تطبیق‌پذیری یا پاتوزنی این قارچ‌ها کمک کند.

دکتر متیو رایان  (Dr. Matthew Ryan)سرپرست تحقیقات منابع زیستی در CABI و یکی از نویسندگان مقاله اظهار داشت که انتقال ماده ژنتیکی بین دو گونه «Fusarium» به ظهور مکرر بیماری پژمردگی قهوه کمک کرده است و فهم این مکانیزم کلیدی در بررسی‌های گسترده‌تر قارچ‌ها اهمیت دارد.

منبع:

https://www.gcrmag.com/new-study-reveals-genetic-mechanisms-behind-wilt-disease/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مقالات پیشنهادی